Fotografie is voor mij een manier om mijn creativiteit te uiten en mijn liefde voor het creëren en maken van iets tastbaars tot uiting te brengen. Mijn fascinatie voor bepaalde plekken en hun effect op mij speelt hierbij een grote rol. Fotografie helpt me om te vertragen en bewust in het moment te zijn.
De thema’s die me het meest fascineren zijn vervreemding en het vervagen van de grens tussen realiteit en fictie. Ik ben gefascineerd door wat realiteit is en welk effect een beeld kan hebben op de kijker. Ik wil de fantasie en verbeelding van de kijker prikkelen, hen verbinden met herinneringen en herkenningen uit hun eigen leven. Ik ben op zoek naar de grens tussen realiteit en fictie en ik probeer verwarring te wekken bij de kijker.
Informatie over project Liminal Spaces
Je kent het gevoel misschien wel… Je loopt naar je auto in een parkeergarage. Normaal gesproken zijn er meer mensen met jou op deze plek. Andere mensen zijn ook op zoek naar hun auto, maar op dit moment ben je er helemaal alleen. Een unheimisch gevoel bekruipt je en je wilt zo snel mogelijk in je auto springen en weg van deze plek. Dit unheimische gevoel dat je zojuist hebt ervaren, komt doordat je je bevond in een liminale ruimte.
Liminale ruimtes zijn plekken of ruimtes waar context mist, of het zijn tussenruimtes die je van punt A naar B brengen en waar je te lang in vast blijft zitten. Doordat er context ontbreekt, of doordat je te lang in deze tussenruimtes vastzit, wordt de ruimte liminaal en kun je overspoeld worden met gevoelens als onzekerheid en angst.
Voor mijn eindproject ben ik aan de slag gegaan met het visualiseren van deze liminale ruimtes. Mijn doel is om de kijker door middel van mijn foto’s dit liminale gevoel te laten ervaren. De plekken die ik heb gefotografeerd zijn voor iedereen in zekere mate herkenbaar, maar er klopt iets niet… Ik wil je graag uitnodigen om eens heel goed naar mijn beelden te kijken, dan ontdek je waarom de beelden zo liminaal aanvoelen.
info@marjoleinstoelinga.commarjoleinstoelinga.com